Drużyna Harcerek "Szczyty Górskie"

Polacy wciąż domagali się od Krzyżaków oddania im zagrabionych ziem polskich i nawet mieli w tym poparcie papieża. Ale Krzyżacy nie chcieli tego zrobić.

W krajach zachodnich ludzie nie wiedzieli dokładnie, co się w Polsce dzieje. Krzyżacy opowiadali, że Polska jest dalej krajem barbarzyńskim i że Litwa naprawdę chrześcijaństwa nie przyjęła. Mówili, że trzeba przeciw Polsce walczyć  w obronie chrześcijaństwa. I różni rycerze z Anglii, Francji i innych krajów zachodnich pomagali Krzyżakom dając pieniądze, a także szli na wojnę z Polakami. Obcy rycerze szli bez wielkiego zapału na tę wojnę Myśleli bardziej o przygodach rycerskich, niż o groźnej wojnie.

Natomiast Polacy poważnie przygotowali się, bo chcieli wreszcie pobić swego śmiertelnego wroga. Złączeni z Litwą- Polacy czuli się dość silni, aby przeciwstawić się Krzyżakom.

I dnia 15ego lipca 1410 doszło do wielkiej całodziennej bitwy pod Grunwaldem, niedaleko Olsztyna.

Krzyżaków było 20,000, Polaków 16,000 a Litwinów 8,000. Krzyżacy i Polacy mieli na sobie ciężkie zbroje - tylko Litwini tworzyli lekką jazdę. Przed bitwą król Władysław Jagiełło wysłuchał trzech Mszy Św. jedną po drugiej. Nie chciał zaczynać bitwy, bo nie chciał rzucać się na ludzi noszących krzyża na płaszczach. A Krzyżakom było gorąco w ciężkich zbrojach, bo dzień był upalny. I chcieli już wreszcie bitwy. Myśleli, że Polacy boją się, więc przysłali dwa miecze królowi, aby miał czym się bronić. Król przyjął miecze, twierdząc, że się przydadzą; ale bitwy dalej nie zaczynał.

Wreszcie Krzyżacy nie chcieli już więcej czekać i zaczęli bitwę. Polacy śpiewając "Bogurodzica Dziewica" ruszyli naprzeciw.

Krzyżacy uderzyli na Litwinów, którzy nie mogąc wytrzymać silnego naporu cofali się i udawali ucieczkę. Część Krzyżaków ich goniła, a tymczasem Litwini pochowali się w lasach i zawrócili do walki. Ci Krzyżacy, którzy gonili byli spoceni i zmęczeni i nie mieli energii dalej walczyć.

Tymczasem na polu bitwy Polacy dzielnie walczyli i wracający Litwini do nich dołączyli. Walka trwała cały dzień i zakończyła się wielkim zwycięstwem Polski i Litwy. Wielki mistrz krzyżacki, Ulryk von Jungingen zginął w bitwie. Polacy zdobyli wszystkie chorągwie krzyżackie, które po bitwie rzucane były pod nogi królowi.

Sława zwycięstwa polskiego rozniosła się po świecie. Bitwa ta jest uznawana ja jedną z największych w średniowieczu. Potęga Krzyżacka została złamana.