Kraków
9. Opowie o Krakowie, siedzibie Jagiellonów.

Wielki książę litewski Władysław Jagiełło, koronowany na króla Polski w
1386 r., dał początek największej dynastii polskiej, rządzącej krajem
przez ponad 200 lat. Kraków stał się stolicą monarchii, która objęła
ziemie rdzennie polskie i wielkie obszary litewsko-ruskie. Dwór
królewski odgrywał istotną rolę w kształtowaniu życia kulturalnego i
artystycznego. Z Włoch, Niemiec i innych państw przybywali wybitni
humaniści, naukowcy i artyści. W 1477 r. z Norymbergi przybył Wit
Stwosz, aby na zlecenie mieszczan wyrzeźbić wielki ołtarz do kościoła
Mariackiego. Po kolejnej przebudowie w latach 1499−1536 zamek na Wawelu
stał się perłą renesansowej architektury, a kaplica Zygmuntowska −
najpiękniejszą kaplicą grobową w Polsce. Zamek, ozdobiony kolekcją
flamandzkich arrasów, godnie pełnił rolę rezydencji władcy nowoczesnego i
silnego państwa. Pod koniec XVI w. stolicę przeniesiono do Warszawy,
Kraków stracił swoje znaczenie, zachowując jedynie reprezentacyjną rolę
miasta królewskich koronacji i pogrzebów.